- бӯғча
- [بوغچه]чизҳои ба чодар басташуда (хусусан либосҳо), банд, баста, тугунча; як бӯғча як банд; буғча кардан ба чодар бастан, дар чодар баста мондан (бо мақсади ғун кардани либосу либосворӣ); сарфа кунам, сагон баранд, бӯғча кунам, мушон хӯранд (зарб.)◊ буғчаи худро бардоштан чизу чораи худро бардошта рафтан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.